eng

işlev ne demek?

işlev

1. Herhangi bir sayıda addan bir ad oluşturan deyim bir adda geçen bir ya da birden çok sayıda adı kaldırmakla elde edilen deyim. || n sayıda addan bir ad oluşturan n-li işlev (?) biçiminde gösterilir. Dizimsel türü: a/an. Örn. ? + 'imi iki sayı adı arasına konmakla bir sayı adını oluşturduğundan bir 2-li işlevdir. Anl. işlevci. Krş.. sıfırlı işlev.
2. Açık terim.

TDK Mantık Terimleri Sözlüğü

işlev

Bir kümedeki değişimin başka bir kümede yol açtığı değişimi belirleyen bağıntı.

işlev

Bir kümedeki değişimin başka bir kümede yol açtığı değişimi belirleyen bağıntı.

işlev

Bir değişkenin değerlerine karşılık atanan sayılar topluluğu.