Ben ve İbnu Ömer (ra), Hz. Aişe'nin hücresine dayanmıştık, (o içerde dişlerini misvaklıyordu. Bu esnada) misvaktan çıkan sesleri işitiyordum. Ben, İbnu Ömer'e: "Ey Ebu Abdirrahman! Resulullah (sav) Receb ayında umre yaptı mı?" diye sordum. "Evet!" dedi. Ben de, Hz. Aişe (ra)'ye seslendim: "Ey anneciğim, Ebu Abdirrahman'ı dinliyor musun ne söylüyor?" "Ne söylüyor?" dedi. "Resulullah (sav) Receb'te umre yaptı diyor" dedim. Hz. Aişe (ra): "Ebu Abdirrahman'a Allah mağfiret etsin. Ömrüm hakkı için, Receb'de umre yapmadı. [Hem O, nasıl olur da yanılır, Resulullah (sav)'ın] yaptığı her umrede o da hazır bulunmuştu" dedi. İbnu Ömer, Hz. Aişe (ra)'nin bu sözlerini işittiği halde ne "evet!" ne de "hayır!" demedi, sükut etti.
Kaynak Kitaplar: Buhari, Umre 3; Müslim, Hacc 219, (1266); Tirmizi, Hacc 93, (936, 97); Ebu Davud, Menasik 80, (1991,1992)