Biz, namaz kılarken konuşurduk. Öyle ki herkes kendi yanındakine birşeyler söyleyebilirdi. Derken şu ayet nazil oldu: "Allah'ın divanına tam huşu ve taatle durun" (Bakara 238). Böylece sükut etmekle emrolunduk ve konuşmaktan menedildik.
Kaynak Kitaplar: Buhari, Amel fi's-Salat 2, Tefsir, Bakara 43; Müslim, Mesacid 36, (539); Ebu Davud, 178, (949); Tirmizi, Salat 297 (405); Nesai, Sehv 20