Bir adam, kendisine on dinar borcu olan kimsenin peşini bırakmadı. Ve hatta dedi ki: "Sen bunu bana ödeyinceye veya bir kefil gösterinceye kadar peşini bırakmayacağım." Resulullah (sav) o borcu üzerine aldı. Bunun üzerine adam, münasip olmayan bir tarzda Resulullah (sav)'a parayı getirdi. Resulullah, borcu adam adına ödeyiverdi ve şunu söyledi: "Kefil, borçludur." [Rezin tahric etmiştir.]
Kaynak Kitaplar: Ebu Davud, Büyu 2, (3328); İbnu Mace, Sadakat 9, (2406)