Beraber olduğumuz bir sefer sırasında, bir ara Resulullah (sav) bizden geride kaldı, sonra tekrar kavuştu. Bu sırada namaz vakti girmişti. Bizler de abdest alıyor, ayaklarımıza meshediyorduk. Resulullah (aleyhissaldtu vesselam) yüksek sesle nida etti: "Ökçelerin ateşte vay haline!"Bunu iki veya üç kere tekrarladı.
Kaynak Kitaplar: Buhari, İlm 3, 30, Vudu 27, 29; Müslim, Taharet 25-28, (240-242); Muvatta, Taharet 5, (1, 19); Ebu Davud, Taharet 46, (97); Nesai, Taharet 89, (1, 77, 78)