Kütüb-i Sitte - Hadis 4147

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Bir adam vardı, (günah isteyerek nefsine zulmetmekte) çok ileri idi. Ölüm gelip çatınca oğullarına dedi ki: "Ben ölünce, cesedimi yakın, külümü iyice ezin ve rüzgarın önünde saçın, Allah'a yemin olsun, eğer Rabbim beni bir yakalarsa hiç kimseye vermediği azabı verir!" Ölünce, bu söylediği ona yapıldı. Allah da arz'a emrederek: "Sende ondan ne varsa bana toplayıver!" dedi. Arz da topladı. Adam ayakta duruyordu. "Sen böyle bir vasiyeti niye yaptın?" diye Rabb Teala sordu. "Senden korktuğum için ey Rabbim" cevabını verdi. Allah Teala hazretleri bu cevap üzerine onu affetti."

Kaynak Kitaplar: Buhari, Tevhid 35, Enbiya 50; Müslim, Tevbe 25, (2756); Muvatta, Cenaiz 51, (1, 240); Nesai, Cenaiz 117, (4,113)

Ana Sayfa:

Kütüb-i Sitte

Fasıl / Konu:

Af ve Mağfiret Hakkında - Af ve Mağfiret Bölümü

Rivayet Eden (Ravi):

Abdurrahman İbnu'l-Kasım

Ebu Hüreyre

Yayınlayan Alim:

Buhari

Muvatta

Müslim

Nesai