Resulullah (sav) gazvelerinden birinde idi. Allah Teala Hazretleri ganimet nasib etti. Ashab'ına: "Arkadaşlarınızdan herhangi bir kayıp verdiniz mi?" diye sordu. "Evet!" dediler. "Falanca, falanca ve falanca!" Resulullah yine sordu: "Başka bir kaybınız var mı?" Ashab: "Evet! Falanca, falanca, falanca!" dediler. Aleyhissalatu vesselam yine sordu: "Başka bir kaybınız yok mu?" "Hayır! Yok!" dediler. "Ama ben Cüleybib'i kaybettim [Onu arayın!]" emretti. Ashab onu aradı ve öldürmüş olduğu yedi kişinin yanında bulundu. Düşmanlar da onu öldürmüşlerdi. Aleyhissalatu vesselam gidip başucunda durdu ve: "O, yedi kişiyi öldürmüş, onlar da onu öldürmüşler! Bu bendendir, ben de ondanım. Bu bendendir, ben de ondanım" buyurdu. Sonra Cüleybib'i kolları arasına aldı. Ona, Resulullah'ın kollarından başka yatak olmamıştı. Ravi devamla der ki: "Ona bir mezar kazıldı, Kabrinin içine konuldu." Gusledildiğini zikretmedi.
Kaynak Kitaplar: Müslim, Fezailu's-Sahabe 131, (2472)