İng. Starvation
Vücudun uzun süre gıda veya besin alınmaması hali. Vücudun dışarıdan yeterli enerji alamaması durumunda kendi depolarını kullanmaya başlaması ve glikojen depolarını kullanması ve sonrasında adale proteinlerinin hidrolizinin başlamasına yol açan durum.
Hayvanların uzun süreli yemsiz kalması veya fizyolojik doyumu yeterince karşılayamaması sonucu yeme karşı güçlü istek duyması, hâlsizlik ve ağrı durumu, zafiyet.
Bir toplumda, bir toplumsal kümede nüfusun bir bölümünün yaşamda kalabilmek için gerekli olan ölçüde beslenememesi ve bu yüzden ölüme gitmesi olgusu.