ağıt

Bir ölünün, gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini arkada bıraktıklarının acılarını ya da büyük yıkımlarının acıklı etkilerini dile getiren halk şiir türü. Birçok Türk boylarında pek eski bir gelenektir: Birisi ölünce kadınlar toplanır, "ağıtçı" çağrılır. O, yanık bir sesle şiirlerini söyler, saatlerce ağlanır. İstif ve uyak bakımından "koşma"ya benzer. Divan yazınında bu tür koşuklara "mersiye" denir.

Ölen ya da çeşitli sebeplerle buluduğu yerden ayrılan bir kişinin iyi ve üstün vasıflarını veya doğal bir felaket sonucunda yaşanan sosyal olayları anlatan halk şiiri ve müziği türü. Daha çok kadınlar tarafından serbest tartımlı ve acıklı ezgilerle söylenir. Kırık hava formu ile yapılan ağıtlar da vardır. Türkiye'nin hemen her yöresinde ağıtlara rastlanmaktadır.