ağızlık

(I)
1. Tarlalarda ekim ya da sürüme ilk başlanan yer. (*Merzifon -Amasya)
2. Çift sürme sırasında çift hayvanlarının ot yemelerini önlemek için ağızlarına takılan ip, zincir, fındık dalı ya da asma çubuklarından örülmüş burunsalık (*Kemalpaşa -İzmir *Terme -Samsun Çerkeşgüveyi *Fatsa -Ordu)
3. Kağnılarda okun altındaki ağaç. (Yurtbeyi *Gölbaşı -Ankara)
(II)
1. Teneke ya da bakırdan yapılmış, huni biçiminde süt süzgeci. (Anaç *Perşembe - Ordu)
2. Huni. (Eşmeyazı -Kars)

genel uygulayım: 1-Bir sıvıyı dar ağızlı bir kaba aktarmak için kullanılan koni biçimindeki araç. 2 -Boru, boşaltıcı vb. ağzına takılan yuvarlak bilezik ya da halka.

Üflemeli çalgıların ağıza dayanan kısmı. Çalgıyı çalan kişi dudakları ve dilinden de yardım alarak ağızlıktan üflemek sureti ile ses çıkartır.