Ahlak, kişinin huy ve seciyesidir ve Arapça hulk kelimesinin çoğuludur. Arapça’da genelde kişinin fiziki yapısı için halk, manevi ve ruhi yapısı için de hulk kelimeleri kullanılır. Bu anlamda ahlak kişinin fiziki değil manevi yapısı ve özellikleri ile ilgili bir kavramdır. Bir kimsenin sahip olduğu iyi veya kötü huylar, faziletler veya reziletler kişinin ahlakını oluşturur. Bu anlamdaki kişiler iyi ahlaklı olabildiği gibi kötü ahlaklı da olabilir. Fazilet ve reziletler aslında ahlakın çıktıları ve sonuçları olarak görülebilir. Ahlakın bizzat kendisini tanımlamak gerekirse Gazzali’nin ahlakı “insan nefsinde yerleşen öyle bir melekedir ki fiiller hiçbir zorlama olmaksızın bu meleke sayesinde kolaylıkla ortaya çıkar” şeklindeki tanımı yol göstericidir. Bu açıdan bakıldığında ahlak hem bir meleke hem de bu meleke sonucunda ortaya çıkan fazilet ve reziletlerin bütünü olarak görülebilir. Ahlak ilmi veya ahlak felsefesi ise ahlak ile ilgili konuları müstakil olarak inceler.

1. a. Belli bir dönemde belli insan topluluklarınca benimsenmiş olan, bireylerin birbirleriyle ilişkilerini düzenleyen törel davranış kurallarının, yasalarının, ilkelerinin toplamı. b. Çeşitli toplumlarda ve çağlarda kapsamı ve içeriği değişen ahlaksal değerler alanı.
2. Bir kişi ya da bir insan öbeğince benimsenen eyleme kurallarının toplamı.
3. Ahlaksal olan şeylerle bağlantısı olan bir görüşler dizgesi (tek kişinin, bir ulusun, bir toplumun, bir çağın).
4. Felsefenin bir dalı olarak: a. Ahlak üzerine kavramsal öğretiler. b. İnsanların kişisel ve toplumsal yaşamdaki ahlaksal eylemlerine ilişkin sorunları inceleyen felsefe öğretileri.

1. Huylar, mizaçlar, karakterler, tabiatlar.
2. İnsanın yaratılışından gelen özellikleri ile insanların iyiliğini ve mutluluğunu hedef alan kuralların hayata geçirilmesi ile kazanılan iyi ve güzel davranışlar.
”Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.” (Hadis)
3. İnsanın, iyi veya kötü olarak vasıflandırmaya yol açan manevi nitelikleri, huyları ve bunların etkisiyle ortaya koyduğu iradeli davranışlarının bütünü.
”İnsanların en hayırlısı ahlakı güzel olandır.” (Hadis)
4. Ahlaki konularla ilgili bilim dalı.

1. Mutlak olarak iyi olduğu düşünülen veya belli bir yaşam anlayışından kaynaklanan davranış kuralları bütünü.
2. Bir kimsenin iyi niteliklerini veya kişiliğini ifade eden tutum ve davranışlar bütünü, mizaç.

1. Toplu olarak yaşayan bireylerin uymak zorunda bulundukları eylem ve davranış kurallarına verilen ad.
2. Bir kimsenin içinde yaşadığı toplumsal çevrenin törelerine uyma yetisi.

1) Huy, karakter, mizaç, tabiat.
2) İyi vasıflar, güzel huylar, faziletler.
3) Felsefenin ahlak ve terbiyeden bahseden kolu.

Bakınız: sağtöre