eng

alışkanlık ne demek?

alışkanlık

İç ve dış etkilerle eylem ve davranışların yinelenmesi, hep aynı biçimde gerçekleşmesi sonucu beliren, koşullanmış davranış ya da tepki biçimleri. Alışkanlıkların toplamı, insanın bir tür "ikinci doğası"nı oluşturur. Alışkanlık, bir yalınlaştırma olduğu, özel bir dikkat çabasını gereksiz kıldığı için düşünsel yükü azaltır ancak düşünce ve davranışlarda bir katılaşma yarattığından bunların gelişimini engelleyici etkisi de vardır.

TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü

alışkanlık

1. Bir edim ya da etki karşısında canlı bir varlığın kazanmış olduğu değişmez tutum.
2. Bir şeyin sık sık yinelenmesi sonunda oluşan huy ve alışkı.

alışkanlık

Düzenli ve sürekli olarak kendini gösteren, öğrenilerek edinilmiş yalın davranışlar.

alışkanlık

Bir ilacın tekrarlanarak kullanılması sonucunda oluşan psişik bağımlılık durumu.

alışkanlık

İptila örneğin narkotik bir ilaca alışkanlık