apaçıklık

(Lat. evidentia videre = görmek, evidens = açıkça görünen, göze görünen, açıkça kavranan) : 1. (Genel olarak) Bir şeyin, hiç bir kuşkuya yer bırakmaksızın, aydınlık bir biçimde görünmesi bilinçte yaşanan ve kesinliğe vardıran dolaysız kavranılmışlık. (Mantıksal ya da görüşel olabilir.)
2. (Descartes'ta) Algının ve bununla ilgili olarak düşünmenin açık ve seçik olması. (Klasik felsefe bu anlamı korumuştur.)
3. (Görüngübilimde) Bir "doğruluk yaşantısı" bir yönelimin (intention), düşüncede tasarımlanan bir şeyin, doğrudan doğruya görüleme ile gerçekleşmesi. (Bu da ancak iç algıda gerçekleşebilir.)

Bakınız: belginlik