Ortaçağ Avrupa toplumunda, zenginliği ve toprak mülkiyetini elinde bulunduran, kan bağıyla belirlenen bir soylular sınıfına ve bu toprakları işleyen serften alınan vergilere dayanan yönetim biçimidir.
Soylular topluluğu; bir ülkenin yönetimini soyluların yürütmesi. Aristokrat denilen soyluların pek çok ayrıcalıkları vardır.