Ücretli çalışanların yaşamlarını insan onuruna yaraşır biçimde sürdürebilmelerini sağlamak için kamu otoritesi tarafından belirlenen ve hukuki düzenlemelerle ülke genelinde yürürlüğe konulan en düşük ücret düzeyidir.

Yasal olarak işçi ve çalışana genellikle aylık olacak şekilde belli bir dönem içerisinde sunulan emek karşılığında ödenmesi gereken minimum ücreti ifade eder. Asgari ücret emeğin belli bir sınırın altında satın alınamayacağını belirtmektedir. Bu sınır her yıl işçinin ve çalışanın gıda, barınma, sağlık, ulaşım gibi temel ihtiyaçlarını, belirlenen dönem içerisinde minimum düzeyde karşılayabilmesine imkân verecek şekilde hesaplanır. Asgari ücret seviyesi hayat pahalılığı göz önünde bulundurularak ülkelere göre farklılık göstermektedir. Ancak ülke sınırları içerisinde bölgelere göre oluşacak bir farklılık burada dikkate alınmamaktadır. Belli bir sene için belirlenen asgari ücret o ülke sınırları içerisinde her bölge için aynıdır.

Asgari ücret yaklaşımı temelde iki farklı perspektif tarafından eleştirilmektedir. Liberal iktisatçılar devletlerin asgari ücret politikası uygulamasını doğru bulmamaktadır. Liberteryenlere göre serbest piyasa içerisinde emek arz ve talebi dengeye gelecek, ücretler görünmez el yardımıyla ideal seviyesini kendisi bulacaktır. Devletin uyguladığı asgari ücret politikaları küçük işletmelerin gerekli sayıda işçi çalıştırmasını zorlaştırabilmektedir. Bu durum kaçak işçi çalıştırmanın önünü açmaktadır. Öte yandan İslam iktisadı perspektifi devletin piyasaya doğrudan müdahale etmese de kontrol mekanizması gereği ücretlerde minimum bir sınır belirlemesini toplumun iyiliği için gerekli görmektedir. Ancak İGİAD’ın yayımladığı Onurlu İnsan Onurlu Yaşam İçin: İnsani Ücret Raporu’nda (s. 179) belirtildiği gibi bu sınırı belirlemek için mevcut asgari ücret belirleme metotları adil değildir. Bunun için çalışanın asgari temel ihtiyaçlarının dışında sosyal birtakım ihtiyaçlarının ve ülke içerisinde bölgelere göre hayat pahalılık seviyesinin göz önünde bulundurulduğu bir hesaplama yöntemi kullanılmalıdır. Bkz. İnsani Ücret

İş kanunlarının kapsamında olsun veya olmasın işçilerin ekonomik ve sosyal durumlarının düzenlenmesi için en geç iki yılda bir Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nca, Asgari Ücret Tespit Komisyonu aracılığıyla belirlenen, işçilere normal bir çalışma günü karşılığı olarak ödenen ve işçinin gıda, konut, giyim, sağlık, ulaşım ve kültür gibi zorunlu ihtiyaçlarını günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılamaya yetecek ücretlerin asgari sınırı.

Bir işçinin çalıştırılabileceği en düşük ücreti gösteren ve hükümet kararı ya da toplu sözleşmeyle belirlenen ücret düzeyidir. Asgari ücret işçinin zorunlu gereksinimlerini günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılayabileceği bir miktar olarak kabul edilir.

İşçilere normal bir çalışma günü karşılığı ödenen ve işçinin gıda, konut, giyim, sağlık, ulaşım ve kültür gibi zorunlu ihtiyaçlarını günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılamaya yetecek ücrettir.

İşverenlerin yasalarda belirtildiği üzere çalışanlarına ödemesi gereken asgari tutardır.

Bakınız: Enaz Ücret