Özdeğin atomlardan kurulu olduğuna dayanan gerçeği ve gerçekteki olayları bu atomlardan ve bu atomların deviniminden kalkarak kavramaya çalışan felsefe öğretisi. (İlk atomcular: Leukippos, Demokritos, Epikuros 17. yüzyılda atomculuğu yenileyenler: Sennert, Gassendi, Boyle.)

Ruhbilimsel olayların bütünlüğünü, çözümleme yolu ile temel öğelerine ayırarak incelemek gerektiğini savunan ruhbilim okuluna karşıtlarınca verilen ad.