ayın

Ciğerlerden gelen havanın gırtlağa çarpması ile oluşan ve Arapçada (ع) işareti ile karşılanan hançere ünsüzü. Bu ses dilimize Arapçadan geçmiş adet, âdet, ayar, ayıp, dava (<Ar. da'vâ), davacı (<Ar. da'vâ+cı), ibadet, ibret, malûm (<Ar. ma'lûm), Osman, ömür gibi sözlerde yer alır. Ancak, bu sözlerdeki ayınlar ünsüzlük niteliğini yitirerek birer ünlüye dönüşmüştür.

1. Tören, merasim, ibadet tarzı, usul.
2. Müslüman olmayanların, özellikle de Yahudi ve Hristiyanların ibadet biçimleri.
3. Çeşitli tekke ve tarikatların hareket ve musiki unsurlarını taşıyan dinî merasimler.
4. Mevlevilerde sema yaparken okunmak ve çalınmak üzere bestelenmiş manzume.

Klâsik Türk ve İslâm müziğinin etki alanında görülen bir dinî müzik formu. Bu terim Türkçe ve Arapçada İslâm dışındaki dinlerin dinî/mistik toplantıları sırasındaki ibadet içerikli törenlerine de karşılık gelmektedir.

Mevlevilerin ilâhiye verdikleri ad. bk. ilâhi.

(Tekke Edebiyatı) bk. İlâhi.

Bakınız: nesne