(Alm. Symmetrie, f; Fr. symétrie, f; İng. symmetry) 

mat. 1. Bir kümenin, bulunduğu uzayın belirli dönüşümleri altında değişmemesi. 2. Bir nesnenin noktaya göre evrilmesi, bir doğru etrafında döndürülmesi ya da bir düzleme göre yansımasıyla kendisinden ayırt edilemeyen bir benzerine dönüşebilmesi.

Bir geometrik biçim, molekül ya da örütün, bir noktadan geçen çizgi, eksen ya da düzleme dikey bir çizgiyle ve bunlara göre birbirine eşit iki bölüğe ayrılabilmeleri özelliği. (Örn. örütlerin benzer yüzeylerinin art arda düzenlenmeleri.)

1. Düzlemde bir uzambiçimin bir nokta ya da bir doğru çevresinde döndürüldüğünde kendi üzerine çakışması.
2. Uzayda bir uzambiçimin bir nokta, bir eksen ya da bir düzlem çevresinde döndürüldüğünde kendi üzerine çakışması.

Bir biçimin, bir nesnenin parçaları arasında, bir noktaya, bir çizgiye ya da bir düzleme göre tam karşılıklı olma durumu. Bir nesne ile düz ayna görüntüsü bakışımlıdır.

genel uygulayım: Bir nesne ya da işlevin belirli bir eksen, özek noktası ve işlemlere göre noktalarının yerleri değiştirildiğinde görünümünü değiştirmemesi özelliği.

Bir nesne ya da işlevin belirli eksen, özek noktası ve işlemlere göre noktalarının yerleri değiştirildiğinde görünümünü değiştirmemesi özelliği.

(Yun. syn: ile metron: ölçü) Benzer yarımlara bölünebilme durumu bir eksenin iki yanının yapı ve biçim benzerliği. Simetri.