Bayâtî

1. Klâsik Türk müziğinde bugünkü nîm hisâr sesine Safîyüddîn Urmevî'nin Edvâr'ında verilmiş olan isim.

2. Klâsik Türk müziğinde kullanılan basit makam. Dügâh (la) sesi üzerinde (yerinde) bir Uşşak dörtlüsüne nevâ (re) sesi üzerine aktarılmış bir Buselik beşlisinin eklenmesiyle meydana getirilmiştir. Uşşak makamı ile benzerlik göstermekle birlikte, bazı özellikleri ile Uşşak makamından ayrılır. Çıkıcı-inici bir seyir özelliğine sahiptir. Karar sesi dügâh (la), güçlü sesi nevâ (re)'dır. Asma kararları, Uşşak makamında olduğu gibi segâh (koma bemolü almış si) sesi, Segâh ve Ferahnâk beşlisi, Segâh üçlüsü ve Beyâtî makamını Uşşak makamından ayıran nevâ (re) ve çargâh (do) sesleri ile nevâ sesi üzerine aktarılmış Hicâz ve çargâh sesi üzerine aktarılmış Nikrîz çeşnileridir.

1. Doğu Anadolu'da maniye verilen ad.
2. Türkülü öykülerde, türkünün her dörtlüğünden sonra ezgi ile söylenen mani.