beste

1. Bestelenmiş müzik eserine verilen ad; parça. Genelde bestecisi tarafından bir bilinç ve birikim sonucunda yapılan -herhangi bir formdaki- müzik eseri olarak tanımlanmasına karşın; halk arasında, müzik eseri, türkü, ezgi anlamında kullanılan terim.

2. Klâsik Türk müziğinde önüne eklendiği makamın sonunda Irâk dörtlüsünün olduğunu belirten kelime.

3. Klâsik Türk müziğinde kullanılan, din dışı, sözlü form. Beste, gazel tarzında yazılmış dört mısralı şiirler üzerine bestelenmiştir. Bu özelliğinden dolayı "dörtlü" anlamındaki "Murabba" adıyla da anılır. Dörtlünün her mısrası Zemin-hâne, Nakarat-hâne, Miyân-hâne ve Nakarat-hâne adlarını alır. Genellikle büyük usûllerle ölçülmüşlerdir.

Bir müzik yapıtını oluşturan ezgilerin tümü. Bütünlenmiş bir müzik yaratısı.

Bakınız: Bağda