biçimcilik

1. Yazıda her şeyden önce biçime önem verme.
2. 1915-1930 yılları arasında, Rusya'da ortaya çıkan ve edebiyat yapıtlarını kendi başına bir dizge olarak alıp öğeleri arasındaki bağlantılara göre inceleyen, bugünkü yapısalcılık akımının gelişmesinde de etkileri bulunan, bir dilbilim ve eleştiri akımı.

Biçimlerin güzelduyusal ve sanatsal yönden ön plana alındığı anlayış. 1915-1930 yılları arasında Rusya'da ortaya çıkan, yapıtları kendi başına bir dizge kabul ederek öğeleri, aralarındaki başlantılara göre irdeleyen, bugünkü yapısalcılık akımının gelişmesine katkıda bulunmuş bir àkım.

Bilginin özü ve içeriği yerine biçimine önem veren, bilimlerde, özellikle matematikte, doğruların saymaca ilişkiler üzerine kurulduğunu, birtakım simgelerin tanımlarına dayandığını ve bu doğruların bütünüyle biçimsel olduğunu ileri süren soyutlayıcı bir d

1. Toplumsal olguların anlamlarına bakmadan, yalnız biçimlerine, yapılarına, kurallarına ya da ilişkilerine önem veren öğreti ve uygulama.
2. Başlangıçta kendilerine verilen anlamı artık taşımayan kurallara uymayı sürdürme tutumu.

(Resim, Heykel, Mimarlık) Resim, heykel ve mimarlıkta biçimi bütün sanat değerlerinin üstünde gören anlayış. Özellikle biçimi belirtme inancı.

Özü, içeriği yeterince önemsemeden salt biçim üzerinde duran, biçime ağırlık veren görüş.

Bir iş ya da süreci, bir gidiş ya da uygulamayı düzenleyici biçimsel kurallara bağlama.

Biçimlerin estetik ve artistik yönden ön düzeye alındığı anlayış.