bilme

1. (Geniş anlamda) Bir şeyin ne olduğunun bilincine varma.
2. Soru ve araştırmalarla kazanılmış kesinlik (inanmanın karşıtı). 3-Temellendirilmiş olan bilgi edinme, tanıma (kuşku ve kanının karşıtı). 4- Bilgi edinmenin erek ve sonucu.

Gerçeğin insan düşüncesinde, toplumsal gelişim yasalarıyla koşullanmış, uygulamayla ayrılmaz biçimde bağlantılı olarak yansıması ve yeniden kurulması süreci.

1. Bir şeyi anlamış ya da öğrenmiş bulunma.
2. Bir şeyi yapmaya alışmış olma, elinden gelme.
3. Tanıma, anımsama.