Zamirlerde, konuşanı, işi yapanı gösteren ben zamiri: çekimli fiillerde bu zamiri karşılayan şahıs eki -m, -(I)m/-(U)m Ben kendimden geçtim fakat şuurumu kaybetmedim (P. Safa, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu, s. 164). Ben de işte şahsî mukadderatımızla millî mukadderatımızı birbirine karıştırmayalım, diyor-um (P. Safa, Biz İnsanlar, s. 47). Ben artık gelemezmi-y-im tiyatrona, senin yanına? (T. Buğra, İbişin Rüyası, s. 241). vb.