bühtan

1. İftira, suçlama.
2. Yalan söyleme, uydurma.
”Karac’oğlan der ki: Yemin etmeyin,/Ballar yalayıp da ağı yutmayın,/Var git yiğit deyi bühtan etmeyin,/Niçin söz verdim sen gel deyi deyi?” (Karacaoğlan)
3. Bir kimseye günah yahut kusur sayılan bir söz, davranış veya nitelik yakıştırma, çamur atma.
”Din kardeşini, arkasından hoşlanmadığı şekilde anarsan gıybet; onda olmayan şeyleri ona yakıştırırsan bühtan etmiş olursun.” (Hadis)