Burgu

1. Deri delme aracı. (*Aksaray -Niğde)
2. Ağaç delme aracı. (*Senirkent -Isparta Güzel, Akbaş *Güdül -Ankara)
3. Istar ağacında erişi erdiren düzen. (*Bor -Niğde)
4. [bk. bulgu]

Bir kolu, alttaki güreşçinin kolunun altından sırtına doğru sokup, öteki el ile boşta kalan elin bileğini tutarak ya da tek kapan takarak başı üzerinde döndürüp çevirme yoluyla yapılan oyun.

1. Üzerine görüntü düşürmeye yarayan kumaş, cam ya da ışılışıldar düzlem gereç.
2. Bir aygıtı ya da bir yeri mıknatıssal ve elektriksel alanlardan yalıtmak için kullanılan demir engel.

1) Gevşek formasyonda delik delmek ve kırıntı numune almak için kullanılan helezon çubuk.
2) —> Matkap çubuğu.

Telli çalgılarda sapın üst kısmında yer alan ve tellerin bağlandığı küçük parça. Kulak, burgaç.

Metalleri, burarak delme işinde kullanılan, sert takım çeliğinden yapılmış araç.

Kurşun boruya delik açmakta kullanılan aygıt.