cami

Müslümanların topluca içinde ibadet ettikleri minareli özel yapı.

1. Toplayan, bir araya getiren, toplayıcı, kaplayan, içine alan.
2. Mabet, mescit.
”Şu dört minareli cami ki yoktu hiçbir eşi/Ki parlıyordu hilalinde sanatın güneşi.” (M. A. Ersoy) İçinde cuma namazı kılınabilen büyük mescit.
”Sizden biriniz cuma namazı için camiye gittiğinde gusül abdesti alsın.” (Hadis)
3. Müslümanların ibadet amacıyla toplandıkları, dini eğitimin gerektirdiği her türlü konunun konuşulup çözüm arandığı yer.
”Bir kişinin, camiye sürekli olarak gittiğini gördüğünüzde onun mümin olduğuna tanıklık ediniz.” (Hadis)
4. Hz. Peygamber’in çeşitli konulardaki hadislerini bir araya getiren kitaplar.

(Mimarlık) Müslümanların içinde toplanıp tapındıkları yapı. Esas cami ve avlu gibi iki bölümü vardır. Esas cami, mihrap, mimber, vaiz kürsüsü ve dikdörtgen oylumun üzerini örten kubbe ve yan kubbelerden meydana gelir. Minareler esas camiin dış duvarlarına ya da içavlu duvarlarına bağlanmıştır. Soncemaat yeri esas caminin giriş kapısı olan yüzünde (batı yüzünde) bulunur.

Cem eden;