canlıcılık

(Lat. animismus-anima = ruh) : 1. Olup bitenin ruhlar alanının gizli güçlerince yönetildiğine inanan ilkel anlayış.
2. Bağımsız bir ruhsal varlığın insanda ve doğa nesnelerinde yerleşik olduğuna inanan ilkel dinsel görüş.
3. Tek ve aynı ruhun düşünsel ve organik yaşamın ilkesi olduğunu ileri süren öğreti.
4. Çocukta bir düşünce biçimi olarak bütün cisimlerin canlı olduğuna inanma.

1. Evrendeki çeşitli olayların ruh âlemine ait güçlerce yönetildiğini ileri süren akım.
2. İnsanda ve doğada, maddeden bağımsız bir ruhun bulunduğunu, bütün cisimlerin canlı olduğunu ileri süren anlayış.
3. Ruhun, düşünce hayatının ve organik yaşantının t

1. İnsanın beden ve ruhtan oluştuğunu, ruhun da yaşamın temeli olduğunu ileri süren öğreti.
2. Çocuğun, çevresindeki eşyayı canlı sayması.

Doğadaki canlı-cansız bütün varlıklarda bir tin bulunduğu ve bu tinin çevredeki nesne ve olayları etkilediği yolundaki ilkel inanç.