çapraz

(I)
1. Düven okunu boyunduruğa bağlayan demir çengel. (Kızılca *Bor -Niğde)
2. Bıçkı dişlerini ayaklamağa yarayan çelik aygıt. (*Kemalpaşa -İzmir *Aksaray -Niğde)
3. At başlığında hayvanın yüzüne rastlayan kısımda bulunan çarpı biçimindeki kayış. (*Aksaray -Niğde)
(II) Semerlerin arka kısmına iplerle yapılan çarpı biçimindeki süsler. (*Yalvaç -Isparta)

Bir çelgiyle yakalanan karşı savutun bağlantısını kesmeden uygulanan özel biçimde bir dürtüş. (Eylem üst dış doğrultudansa, savut ucu karşı namlunun üstünden çevrilerek alt dış doğrultuya alt dış doğrultudan başlamışsa, savut ucu karşı namlunun altından çevrilerek üst dış doğrultuya doğru uygulanır.)

(Alm. Transversale, f; Fr. transversale, f; İng. transversal) 

mat. İki doğruyu kesen üçüncü bir doğru; eşanlam: kesen.

Karşı güreşçiyi ayaktayken kolları ile kavrayıp onu gerisingeri sürerken çelme takıp sırt üstü yere düşürme.

Testerenin çalışırken sıkışmasını önlemek için dişlerin sağa ve sola birer atlayarak eğilmesi.