cehennem

1. Ateş, ateş çukuru, derin hendek.
”Karac’oğlan der ki her sözüm haktır/Yiğit olmayanın yalanı çoktur./Cehennem yerinde hiç ataş yoktur/Herkes ataşını bile götürür.” (Karacaoğlan)
2. Çok sıcak, çok sıkıntılı yer.
3. İnanılması gereken şeylere inanmayan ya da inandığı hâlde inanmayanların hayatını sürdüren ve günahı affedilmeyen insanların ahiret âleminde cezalandırılacakları yer. Cehennem, Kur’an-ı Kerim’de şu isimlerle de anılır: Sair, sakar, cahim, hutame, leza, haviye.
”O inkâr edenler, bölükler hâlinde cehenneme sürülür. Nihayet oraya geldikleri zaman kapıları açılır, bekçileri onlara: Size, ‘İçinizden Rabbinizin ayetlerini okuyan ve bugüne kavuşacağınızı ihtar eden peygamberler gelmedi mi?’ derler. ‘Evet geldi.’ derler ama azap sözü kâfirlerin üzerine hak olmuştur. Onlara: ‘İçinde ebedî kalacağınız cehennemin kapılarından girin; kibirlenenlerin yeri ne kötü!’ denilir.” (Kur’an-ı Kerim 39/71-72)

Şeytan ve ona sadık meleklerin yaşadığı, Tanrıyı inkar edenlerin sonsuza dek yanarak acı çekeceği bir yer olarak tasvir edilmektedir.