çilecilik

(Yun. askeinden) : 1. (Genel olarak) Töresel, dinsel ereklerle, doğal eğilimleri, içgüdüleri elden geldiğince azaltmaya çalışmak üzere, kendini yenme alıştırmaları yapma.
2. (Özel olarak) Dinsel ahlakta günahları bağışlatmak (kefaret) ya da beden isteklerini yenmek üzere istençli olarak acı çekme.

Yüksek bir aktöreye ya da dinsel ülküye ulaşabilmek için rahatlıktan aşırı ölçüde uzak durmaya ve onu aşağılamaya dayalı bir düşün ve yaşama biçimi.