değişken şekillik

Aynı anlam veya görevdeki bir şekil bilgisi biriminin ses yapısı bakımından çeşitlenmesi. Söz gelişi +lık addan ad türetme ekinin +lık/ +lik, +luk/ +lük biçimlerine girişi gibi: ağaç+lık, ev+lik, ot+luk, ömür+lük vb. Aynı durum yine birer şekil birimi olan kelime kökleri için de söz konusudur. ET. tıl/til «dil», bıç-/biç- (biçmek), buñ/muñ «sıkıntı, keder», TT. balta, Kary. bolta, ET. eşit-/TT. işit- TT. bebe/ Az. böbe, TT. güzel/ Az. gözel vb. bk. değişken şekil.