destan

1. Söylenleri konu alan koşuklar: İlyada, Şehname, Kalevala bk. söylen.
2. Biçim bakımından koşmaya benzeyen, dörtlük sayısı konuya göre istenildiği kadar artabilen bir deyiş. Toplumu ilgilendiren her türlü ciddi ya da güldürücü konuda olabilir: Kıtlık destanı, savaş destanları, yangın destanı pire, uyuz, gezi, yatırlar destanları gibi.
3. Çağdaş Türk yazınında biçim ve içerik yönünden, geleneksel destanlardan ayrılık gösteren uzun kahramanlık şiirleri de destan başlığını taşımaktadır: "Üç Şehitler Destanı", "Çanakkale Destanı" vb.

Her türlü kişisel ve toplumsal olayı tarihsel derinliği bağlamında ele alan uzun şiir. Konularına göre değişen isimler almakla beraber pek çok destan ağıt özelliği de göstermektedir. Destanların müzik özellikleri yöreden yöreye değişiklik gösterir. Bunların büyük bir çoğunluğu uzun hava tarzında serbest tartımlı ezgilerden oluşur.

1. Daha çok eski çağların kahramanlık olaylarını ve tanrıların, yiğitlerin, ulusların başından geçen olağanüstü halleri anlatan nazımlı ve uzun hikâye (İLKEL DESTAN, Epopée naturelle ou primitive YAPMA DESTAN, Epopée artificielle).
2. Topluluğu ilgilendiren olaylar üzerine düzülmüş uzun koşma. (ALAYSI DESTAN, Poème héroï - comique).

1 -Kahramanlık öykülerine verilen ad.
2. Âşık gösterisinin başlangıç bölümünde beşinci sırada bulunan, gülmecesi olan uzun şiir.
3. Bir kahramanlık öyküsünü ya da olayı anlatan koşma biçiminde 11 hecelik Türk halk koşuğu.