diş

(I)
1. Düven'in altındaki taş çıkıntılar. (Yurtbeyi *Çankaya -Ankara)
2. Kağnılarda, mazının yastıktan çıkmamasını sağlayan ağaç parçası. (-Amasya İspir -Erzurum.)
3. Tırmıkta kuru otları toplayan bölüm. (Dardere, Kandilli *Bozüyük -Bilecik)
(II) Vida ve somunların üzerindeki set. (*Senirkent -Isparta)

1. Açık havada geçen görünçlüklerin yer aldığı çekim bu anlamda, kapalı bir yerde çevrilse bile, görüntüleri açık havayı, işlik dışını gösteren çekim için de kullanılır.
2.Açık havada çevrilmiş çekim. İç'in karşıtı.

Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.

(Anatomi) Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.

Kar aşındırması altındaki genç dağlarda, yandan bakıldığında testere dişi gibi görünen tepe uçlarından her biri.

1. Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı.
2. Dişli birleştirmelerin temel elemanı.

Dişli makaralardaki çıkıntılardan her biri.

Klavyenin dokunağı. Tuş.

(Anatomi) Engel, olumsuzluk.

Bakınız: dışlam