Bir dildeki ses değişmelerinin belirli bir düzene bağlı olarak, kurallı biçimde olması: ET.'deki ön damak k-'lerinin TT.'de tonlulaşarak g-'ye dönüşmesi: köl>göl, kör>gör-, köz>göz, kel->gel-, kir->gir-, kit->git-, kör->gör gibi. || Türkiye Türkçesindeki dil ve dudak benzeşmesi olayları da düzenli ses olaylarıdır. Ağaçtan, gönülden, çocuklu, görenek gibi.