(Mimarlık) Eğik yüzey eğik olma hali. Duvar, mazgal ve pencere duvarlarının dışa ya da içe eğikliğini anlatmak için kullanılan bir terim. İçe eğiklik: [Alm. innere Böschung), dışa eğiklik: [Alm. äussere Böschung).
Birdüzlem üzerinde devinen bir gökcismine ilişkin yörünge düzleminin tutulum'a ya da bakış doğrultusuna dik düzleme ya da belirtilmiş herhangi bir düzleme göre yaptığı açı.
Gözlemlerin ortalamanın sağında ya da solunda toplanmasından ötürü bir dağılımın verdiği çizgenin tam bakışım durumundan gösterdiği sapma, bk. bakışımlılık.