İng. electrolyte
Çözelti içinde veya eridiğinde iyonlarına ayrılan ve bu biçimde elektriği iletebilen madde.
İng. electrolyte Fr. Électrolyte Alm. Elektrolyt
Suda çözündüğü zaman iki veya daha fazla iyona ayrışan madde.
1) Metallerin elektrolizle ayrılmasına müsait solüsyon.
2) Elektrik akımı ile ayrılabilen kimyasal bileşik.
Erimiş durumda ya da bir çözelti içinde, elektrik akımı geçiren ve o anda iyonlarına ayrışan bileşik.
Elektrik akımının özdek taşınmasıyla sağlandığı tuz, asit, baz çözeltisi, eriyik gibi iletkenler.
Çözelti içinde veya eridiğinde iyonlarına ayrılan ve bu biçimde elektriği iletebilen madde.