Duygusalcılık veya duygusal ahlakilik olarak da adlandırılabilecek emotivizm ahlaki cümlelerin sadece duyguları ifade ettiğini savunan metaetik görüştür. Buna göre ahlaki yargılar kişinin kendi tavrının ifadeleridir. Buna ek olarak, ahlaki bir önermede bulunan kişi bir gerçeği ifade etmekten ziyade kendisini dinleyen kişilerin kendisiyle aynı fikirde olmasını sağlamaya çalışır. Ahlaki bir önermeyi ifade eden kişi ilgili cümleyi belli bir tonda veya çeşitli jest ve mimiklerle ifade ederek dinleyiciyi etkilemeye çalışabilir. İfade edilen cümle sadece kişinin duygularını ifade ettiği için cümlenin kişinin gerçek inancını yansıtmasına gerek yoktur. Duygusalcılık, gayrı-bilişselci yaklaşımın bir formudur. A. J. Ayer 1936 tarihli Language, Truth, and Logic başlıklı çalışmasıyla, Charles Stevenson ise 1945 tarihli Ethics and Language kitaplarıyla bu yaklaşımın gelişimine katkıda bulunmuşlardır. Bkz. Metaetik