felsefe

1) Madde ve hayatı; bunların toplum, ruh, evren gibi belirtilerini, sebep, prensip ve gaye bakımından inceleyen zihni çalışma ve bu çalışmaların zihni ürünü; varlığın ve bilginin kaynağının bilimsel olarak araştırılması.
2) Pozitif bilimlerden sayılmayan, ilahiyat, mantık, edebiyat, ahlak gibi bilimler.
3) Bir bilimin veya bilgi alanının temelini meydana getiren prensiplerin tamamı.
4) Bir filozofun, bir felsefe okulunun, bir çağın doktrini.
5) Her insanın hayat ve yaşam tarzıyla ilgili düşüncesi, dünya görüşü.

1. Hikmet, hikmet sevgisi.
2. İnsanın gücü ölçüsünde ebedî ve külli varlıkların mahiyet ve sebeplerini bilmesi.
3. İnsanın kendini tanıması.
4. Varlık, bilgi ve değer alanlarıyla ilgili problemleri, akılcı, tenkitçi yöntemlerle inceleyen ve temellendiren sistemli bilgi faaliyeti.
5. Madde ve hayatı; bunların toplum, ruh, kâinat gibi belirtilerini; sebep, prensip ve gaye bakımından inceleyen zihnî çalışma ve bu çalışmaların zihnî ürünü; varlığın ve bilginin kaynağının ilmî olarak araştırılması.

1. Gerçeğin (realitenin) tümünü, özdek ve yaşam ile ilgili türlü belirtileri neden, ilke ve erekler bakımından inceleme amacı taşıyan düşünce etkinliği.
2. Bilgi, kavram, inanç ve kuramların çözümlenmesi ve eleştirilmesinde açıklık arayan düşünme yöntemi.

Doğanın ve toplumun varoluşunun, insanın düşünme ve bilme sürecinin yasalarını, başta aktöre, sanat, siyasa olmak üzere kılgılı etkinliklerin oluşumlarını araştıran bilim.

(Yun. philosophia