Baz dizilimlerinden oluşan ve canlının belirli kalıtsal karakteristik özelliklerinin belirlenmesinde rol oynayan DNA üzerindeki bölümlere verilen isim. DNA molekülünün ortalama 1500 nükleotitten oluşmuş canlının kalıtsal özelliklerinden herhangi birini taşıyan parçası, kalıtımın temel fiziksel ve işlevsel birimi. Her gen, protein veya RNA molekülü gibi özel bir işlev taşıyan kromozomların belli bir noktasındaki nükleotid dizilerinden oluşur.

1) Kalıtımın işlevsel birimi; tek bir enzimi veya yapısal protein birimini kodlayan (şifreleyen) DNA molekülü parçası.
2) Canlıların her türlü özelliklerini belirleyen ve hücre çekirdeğinde taşınan, kalıtım maddesinin en küçük birimi.

Canlılarda belli özelliklere sahip olunmasını sağlayan ve kalıtım bilgisini içeren birim.

Kromozom üzerinde belirli bir yer işgal eden kalıtımın temel birimi. Kalıtsal karakterler ana babadan oğul döle genlerle taşınır. Tek bir gen belirli bir DNA uzunluğunda (bazı virüslerde RNA) olur. Genler protein sentezini yönetir, kendilerini eşler ve RN

DNA üzerinde belirli bir baz dizisi uzunluğundan meydana gelmiş, bir polipeptit zincirinin veya bir RNA zincirinin üretiminden sorumlu ve bu sentezleri düzenleyen bir regülatör ve bir operatör bölge içeren DNA parçası.

(Yun. genos = soy) Kromozomlarda bulunan ve kalıtsal karakterlerin bir dölden bir döle taşınması, karakterlerin gelişmesi ve tayini ile ilgili oları kalıtım faktörleri.

(Lat. geneã) Anlamlı bir RNA ve proteine dönüşen kalıtım ünitesi.