genel türkçe

Türk dilinin belirli bir dönemini veya belirli bir lehçesini değil, coğrafî sınırlar içindeki bütün kollarını içine alan, dil yapısı bakımından ortak özellik ve ölçünlere (standartlara) sahip olan tamamı. Türkçenin Yakut ve Çuvaş lehçeleri dışında kalan bütünü. Lehçelerdeki bazı özellikler bu ölçünlerin dışında kaldığı için genel Türkçeyi temsil edemez. Örnek olarak genel Türkçedeki y'nin Yak. s (yol>sul), Çuv. ´s (yılan>´selen) olması genel Türkçede ön sesteki s-'lerin Başkurtçada h-'ye dönüşmesi (siz>hed) gibi.

Azerbaycan Türkçesi: türk dili Türkmen Türkçesi: türki dil Gagauz Türkçesi: türk dilleri ~ *geneltürkçä Özbek Türkçesi: turkiy til Uygur Türkçesi: umumiy Türkça Tat: ğomum törki tele ~ törki tel Başkurt Türkçesi: döyöm törki tele Kmk: umumi türk til Krç.-Malk.: türk til Nogay Türkçesi: türk tîlî Kazak Türkçesi: türik tili ~ türki tili ~ türki tilderi Kırgız Türkçesi: calpı türk tili ~ ortoktürk tili Alt:: türk til Hakas Türkçesi: türk tîlî Tuva Türkçesi: türk tıl Şor Türkçesi: türk tili Rusça: tyurkskiy yazık