genizsilleşme

Geniz ünsüzlerinin benzeştirme yolu ile yakınındaki ünsüzleri kendi boğumlanma noktasına çekmesi olayı. Türk dilinin eski metinlerinde, bugünkü lehçelerde ve Anadolu ağızlarında yer alan bir olaydır: ET. ben>men, biñ>miñ «bin», beñgü>meñgü «ebedi», buñ>muñ, Anad. ağzl. diñlemek>diñnemek «dinlemek» anlatmak>annatmak, pıñar>mıñar «pınar», beñgi>meñgi, beñi>meñi «sevinç», binmek>minmek, nişanlı>nişannı, yanlış>yannış, parmak>mBamak (Aydın, Bozdoğan) vb.