eng

görüngücülük ne demek?

görüngücülük

1. Gerçek olanın yalnızca -> görüngüler olduğunu öne süren, görüngülerin arkasında "kendinde şey"in varlığını yadsıyan görüş (nesnel görüngücülük). // Bu anlamı Fransızca'da, Renouvier'nin ortaya attığı, "phénoménisme" sözcüğü ile karşılanır. Başlıca savunucuları: Renouvier, Shadworth, Hodgson.
2. Görüngülerin arkasında "kendinde şey"in bulunduğunu, ancak insanın bunun bilgisine erişemeyeceğini savunan görüş (eleştirel görüngücülük). // Başlıca temsilcisi: Kant.
3. Yalnızca bilinç içeriklerinin var olduğunu, bunların da ancak öznel olarak temellendirilebileceğini, dış dünyada bunlara karşılık olacak nesnel bir gerçeklik olmadığını ileri süren görüş (öznel görüngücülük).

TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü

görüngücülük

Ruhbilim Terimleri Sözlüğü
Davranışın dış gerçeklik yerine, yaşantı görüngüleri ile belirlendiğini savunan bir görüş.