günah

1. Suç, kabahat, hata, zulüm, israf, isyan, fesat, haram.
”Günahlarından tövbe eden sanki onu hiç işlememiş gibi olur.” (Hadis)
2. Dinin emir ve yasaklarına aykırı olarak yapılan söz, iş ve davranışlar. Günahlar, işleyene, kendisine karşı suç işlenen varlığa ve işlenen suçun niteliğine göre büyük ve küçük diye ikiye ayırılır. Kur’an-ı Kerim ve sünnet, insanları günahlardan tövbe etmeye çağırmıştır. İnsanlar bu çağrıya olumlu cevap verir ve tövbe ederlerse Allah onların günahlarını affeder. İslam bilginleri büyük günahlara kebire veya günahıkebair adını vermiştir.
”Ahirette, insanın helak olmasına neden olacak yedi günahtan sakınınız:
1. Allah’a şirk koşmak,
2. Sihir ve büyü yapmak,
3. Allah’ın yasak kıldığı cana kıymak,
4. Yetim malı yemek,
5. Faiz alıp vermek,
6. Savaştan kaçmak,
7. İffetli insanların namuslarına iftirada bulunmak.” (Hadis)

Âdem ile Havva’nın Tanrıya başkaldırması (Tekvin 3: 1-7) sonucu, insanın Tanrı buyruklarını yerine getirememe durumunun adıdır.