halka 1.

(Alm. Annulus, m; Ringkragen, m; Fr. collerette, f; anneau, m; İng. annulus; gyroma; Lat. annulus) bot. 1. Eğreltilerin ilkel üreme birimi kesesinin çeperini oluşturan halkamsı bir hücre tabakası. 2. Şapkalı mantarların gelişiminden sonra sapın üst kısmında görülen kalıntı halkamsı yapı.2. (Alm. Ring, m; Fr. anneau, m; İng. cycle; ring) Atomları çevrimsel olarak dizilmiş molekülün geometrik biçimi. 3. (Alm. Ring, m; Fr. anneau, m; İng. ring) Üzerinde toplama denilen bir işleme göre değişmeli grup olan, çarpma denilen işlemi birleşme özeliğine sahip olan ve çarpma işlemi toplama işlemi üzerine dağılan yapıyla donatılmış küme.