ikicilik

Birbirinden ayrı, birbirinden bağımsız, birbirine geri götürülemeyen, birbirinin yanında ya da karşısında bulunan iki ilkenin varlığını kabul eden görüş. // Şu türleri vardır: 1. (Dinsel görüşte) İki Tanrı'nın (biri iyi, biri kötü) var olduğunu öne süren anlayış (Mani dini).
2. (Tanrıbilimde) İnanç ve bilgi, yaratan ve yaratılan karşıtlığını savunan görüş.
3. (Fizikötesinde) Varlık ve oluşun, idea ve görüngünün, beden ve ruhun, ben ve ben-olmayanın, bilinç ve cisimler dünyasının birbirine karşıt ilkeler olarak varolduğuna inanan görüş.
4. (Ahlak felsefesinde) Usu ve duyarlığı, ödev ve eğilimi birbirine karşıt ilkeler olarak benimseyen görüş. Karşıtı bk. tekçilik

Birbirinden ayrı, birbirinden bağımsız, birbirine geri götürülemeyen, birbirinin yanında ya da karşısında bulunan iki ilkenin varlığını kabul eden görüş. // Şu türleri vardır: 1. (Dinsel görüşte) İki Tanrı'nın (biri iyi, biri kötü) var olduğunu öne süren

Olayları karşıt ve etkileşen iki öğeye dayanarak açıklayan yaklaşım.