eng

ilke ne demek?

ilke

Başlangıç ilk olan kendisinden başka bir şeyin çıktığı temel, köken dayanak temel neden, ilk neden. // İlkeler şu türlere ayrılır: 1. Biçimsel ilkeler (genel kurallar). (Ör. Mantıkta düşünce yasaları: çelişmezlik ilkesi vb.)
2. İçeriksel ilkeler: Bilgi içeriğini belirleyen ilkeler. (Ör, Fizikte enerjinin korunması ilkesi.)
3. Fizikötesi ilkeler (varlık ilkeleri): Yaşamın, gerçekliğin en yüksek koşulları, en yüksek temelleri türlü filozoflarda değişir. (Ör. Thales'te su, Pythagoras'ta sayı, Platon'da idea vb.)
4. Nedensel ilkeler: Bütün olup bitenlerin en yüksek nedenleri. S- Bilgi ilkeleri: Her türlü bilginin en yüksek koşulları.
6. İstenç ilkeleri ya da kılgılı ilkeler: Ahlak eyleminin en yüksek kuralları a. genel ve nesnel geçerliği olan yasalar, buyruklar, b. Yalnızca birey için, kişi için geçerli olan öznel ilkeler (maxime).

TDK Felsefe Terimleri Sözlüğü

ilke

Eğitim Terimleri Sözlüğü
1. Temel düşünce, temel kanı.
2. Bireysel karar ve eylemlerin, tutarlı ve eleştirel biçimde değerlendirilmesine olanak sağlayan ana kural.
3. Her türlü tartışmanın dışında sayılan kural.
4. Başlangıç, hareket noktası, her şeyin kendisinden türediği ilk ve

ilke

Yöntembilim Terimleri Sözlüğü
Tümdengelimci ya da tümevarımcı bir bilimsel dizgenin bilgi üretme sürecini yöneten üst yönseme ve genel tutamaklar, bk. yönseme.

ilke

Toplumbilim Terimleri Sözlüğü
Her tasarımsal dizgenin temeli, odak kavramı olan ve ilgili bütün olaylar için geçerli olabilen bir öneri.