irfan

1. Bilme, marifet, keşif, ilham, sezgi, anlayış, kavrayış.
”Ne irfandır veren ahlaka yükseklik ne vicdandır,/Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.” (M. A. Ersoy)
2. Allah’a içtenlikle ibadet eden insanların ilahî hakikatleri sezmesi, ilahî sırlara ve gerçeklere ulaşması ve bu yolla elde edilen bilgi.
”İrfan ocağında pişen çorbayı/Tekkeyi bekleyen içer demişler.” (Yesari)