Bir konuda ölçülü olma, aşırıya kaçmama ve tam gerektiği kadarıyla olmak. İki aşırı uç arasında orta yoldaki tutum ve davranış. Örneğin yeme, içme, giyim gibi davranışlarda ya da sevinç ve üzüntü gibi duygu durumlarında aşırılığa kaçmadan ölçülü hareket eden kimselere “mutedil” denir. Ayrıca kişinin şiddet ve heyecandan uzak durarak yumuşak bir huya sahip olması da itidalli bir tabiata sahip olduğunu gösterir. İtidal ahlak felsefesinde kişinin iki aşırı uçtan uzak durarak orta bir tavrı benimsemesini ifade eden merkezi bir kavramdır. Faziletler bu orta yolun benimsenmesiyle, reziletler de bu ortan yoldan sapmayla ortaya çıkar. İslâm dini her konuda aşırılıktan kaçınma ve itidalli olmayı Müslümanlara bir ödev olarak yükler. Dünya hayatına aşırı bir şekilde bağlanmak da dini hayatta aşırıya kaçmak da itidalden sapma olarak görülür ve her konuda itidal tavsiye edilir.