(mat. spektrum) (Alm. Spektrum, n; Fr. spectre, m; İng. spectrum) 

mat. 1. Bir doğrusal dönüşüm için o dönüşümün özdeğerlerinden oluşan küme. 2. Bir kare matris için matrisin özdeğerlerinden oluşan küme. 3. Sonsuz boyutlu doğrusal uzaylarda, özdeğer kavramının genelleştirilmesi ile elde edilen ve adına çözen kümesi denilen küme. izole nokta bkz. mat. yalnız nokta.

1. Elek-tromıknatıslı ışınımların, kendilerini oluşturan dalga uzunluklarına ya da yinelenimlere ayrıldıklarında sağlanan sonuç. (Görünür ışık bölümünde bunun iyi bir örneği, beyaz ışığın bir optik biçmeden geçtiğinde ortaya çıkan renkler kuşağıdır).
2.İnsan kulağının algılayabileceği ve değerlendirebileceği ses dalgaları yineleniminin kuşağı ses izgesi.

1. Beyaz aşığı oluşturan renklerin, sıklık ya da dalga boyu sırasınca dizildiği görüngü.
2. Bir akımmıknatıssal ışınım, kendisini oluşturan dalga boylarına ya da sıklıklara ayrıştırıldığında elde edilen çizge. anlamdaş alkım.

1. Işığın dalga boylarına göre ayrılmış biçimi her dalga boyundaki ışık yeğinliğini gösteren çizge.
2. Matematik bir işlerin özgün değerlerinin tümü.

aydınlatma, fizik: 1. Işığın dalga boylarına göre ayrılmış biçimi. 2. Her dalga boyundaki ışık yeğinliğini gösteren çizge.

(Zaman dizileri) 1) İzgesel dağılım ve yoğunluk işlevlerinin çizgesel gösterimi.
2) bk. izgesel yoğunluk işlevi.