kabuk

Yer kürenin katı özelliğe sahip, ortalama 35 km kalınlığındaki en üst katmanı. Kıtasal kabuk ve okyanusal kabuk olmak üzere iki çeşidi vardır. Okyanusal kabuk kıtasal kabuğa göre daha yoğun, ince ve okyanusal kabuğun kayaçları kıtasal kabuğa göre daha gençtir

Toprakların yüzeyinde yer alan ve kuru iken hemen altında bulunan materyale oranla çok daha sıkı, sert ve gevşek doğalı olan, bir kaç mm'den 1- 2 cm'ye kadar değişen kalınlığa sahip bir yüzey katmanıdır.

1. Bohr atom kuramına göre çekirdek çevresindeki elektronların konumlarını belirleyen ve K,L,M,N, simgeleriyle gösterilen enerji düzeyleri.
2.Bir metalin korozyonu sırasında yüzeyinde oluşan kalın, görülebilen katman.
3.Bir ısı değiştiricinin gövdesi.

Öğecik, özdecik ya da çekin içinde, kimi nicem sayıları eş, erkeleri birbirine yakın eksicik, çekincik topluluğu.

Bir hayvanın, meyvenin, bazı yumurtaların, kalkerli, silisli, keratinsi ya da kitinli sert dış örtüsü. Kavkı.

Toprak yüzünde, kimi madensel ve örgensel özdeklerin yığılıp sertleşmesiyle oluşan ince katman.

Bir öğeciğin çekirdeği çevresinde dolanan eksiciklerin yerleştiği katmanlardan her biri.

Bir sıvı ya da gaz yuvarlağını dıştan saran sert katman Yer'in kabuğu gibi.

Embriyoyu koruyan sert tabaka, tohum gömleği.